گذشته که حالم را گرفته است ! ![]()
ای شما! ای تمام عاشقان ِ هر کجا! از شما سوال میکنم: نام یک نفر غریبه را در شمار نامهایتان اضافه میکنید؟ یک نفر که تا کنون ردپای خویش را لحن مبهم صدای خویش را شاعر سرودههای خویش را نمیشناخت گرچه بارها و بارها نام این هزار نام را از زبان این و آن شنیده بود یک نفر که تا همین دو روز پیش منکر نیاز گنگ سنگ بود گریهی گیاه را نمیسرود آه را نمیسرود شعر شانههای بیپناه را حرمت نگاه بیگناه را و سکوت یک سلام در میان راه را نمیسرود نیمههای شب نبض ماه را نمیگرفت روزهای چهارشنبه ساعت چهار بارها شمارههای اشتباه را نمیگرفت ای شما! ای تمام نامهای هر کجا! زیر سایبان دستهای خویش جای کوچکی به این غریب بی پناه میدهید؟ این دل نجیب را این لجوج دیر باور عجیب را در میان خویش راه میدهید . . .؟
آه ای زندگی منم که هنوز
با همه پوچی از تو لبریزم
نه به فکرم که رشته پاره کنم
نه بر آ نم که از تو بگریزم . . .
گم شدیم توی دنیای اینترنت
فیس بوک و موبایل
و یه مشت سیم و کابل !
غافلیم از نگاهی ، نوازشی ، بوسه ای... !
یادت هست
روزی از من پرسیدی: " این جاده به کجا می رود؟" و من سکوت کردم.. دیدی جاده جایی نرفت؛ آن که رفت تو بودی...
![]() من رابطه هایی را دوست دارم که دو طرفه اند،
هر دو میکوشند برای ادامه دار شدنش،
هر دو خطر می کنند،هر دو وقت می گذارند،
هزینه می کنند،هر دو برای یک لحظه بیشتر،
در کنار هم بودن با زمان هم میجنگند،
من عاشق رابطه های دو طرفه ام.
رابطه هایی که برای هر دو طرف ادامه اش،
باارزشترین چیز دنیاست. برای هر دو …
وقتی یک نفر هی بهانه میاره که تو یک رابطه با تو عمیق نشه ،
خودت را علاف نکن و دائم خودت را وارسی نکن….
که چنین آدمی بلاتکلیفه و تو را پیر خواهد کرد….
حتی اگر دلت براش تنگ بشه ؛ باز شک نکن
تصمیم درست تر را تو گرفته ای
![]() نگــــران نباش مـن آنقـدر امــروز و فــرداهـای نیامــدن
را دیــده ام کــه دیــگر هیــچ
وعـده ی بـی سرانجامـی خواب و خیـال آرزویـم را آشـفته نمـی کند!
حالا یــاد گرفته ام کــه فراموشــی دوای درد همــه ی نیامـدن هـا و نداشـتن ها
و
نخـواستن ...هـاست. ...... یـاد گرفتـه ام که از هـیچ لبخـندی خیـال دوست داشـتن بــه سرم نزنــد ....
یــاد گرفتــه ام کــه بشنوم: تـا فـردا ... و بــه روی خـودم نیــاورم کـه فرداهـا هیچ وقـت نمـی آیـد....
![]() همه میخواهند اوج بگیرند ولی این موضوع بی هزینه نیست !
الان در طبقه ای هستی و یه نگاه میکنی میبینی یه طبقه دیگه هست
که نرفته ای که معلوم نیست اون ارتفاع را که زدی بتونی تو سرماش تحمل کنی
حتی همین عکسهایی که اینجا میگیری را اونجا بتونی بگیری.
پیشرفت و ارتقا در زندگی مثل بالا اومدن از برج میمونه که هر چقدر بخوای
بالاتر بری باید هزینه بیشتری هم بدی. مثلا وقتی از پایین به برج ایفل نگاه میکنی،
بالا رفتن از اون خیلی جذاب به نظر میرسه ولی وقتی میری بالا، تو اون باد و سرما، حتی نمیتونی دوربین رو بگیری تو دستت و اینجوریه که باید بدونی اوج گرفتن شرایط خاصی داره که باید ببینی تحملش رو داری یا نه؟
و باید خودت رو برای اون شرایط خاص آماده کنی
و بدونی که باید چیزی رو از دست بدی (هزینه کنی) تا اون شرایط رو بدست بیاری
|